Νέα Μέθοδος Σύνδεσης Υπολογιστών μέσω Συνθετικών Μορίων
Ξεχάστε τις παραδοσιακές μεθόδους ασφαλείας όπως τα δακτυλικά αποτυπώματα ή τον έλεγχο ταυτότητας δύο παραγόντων. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν έχουν αναπτύξει μια καινοτόμο μέθοδο που επιτρέπει τη σύνδεση σε υπολογιστές μέσω ενός συνθετικού μορίου. Η σχετική τους μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Chem», όπου παρουσίασαν την ικανότητά τους να αποθηκεύουν και να αποκωδικοποιούν κωδικούς ενσωματωμένους στη μοριακή δομή πλαστικών υλικών.
Η νέα αυτή τεχνολογία φαίνεται ότι μπορεί να λύσει το πρόβλημα της μακροχρόνιας αποθήκευσης δεδομένων, κάτι που γίνεται ολοένα και πιο απαραίτητο στην ψηφιακή εποχή μας. Ο Πραβίν Πασουπάθι, ηλεκτρολόγος μηχανικός και συν-συγγραφέας της μελέτης, τόνισε ότι «τα μόρια μπορούν να αποθηκεύουν πληροφορίες για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς την ανάγκη ενέργειας», γεγονός που αποδεικνύει ότι η φύση προσφέρει λύσεις.
Η πρωτοποριακή αυτή προσέγγιση αφορά την πρώτη προσπάθεια αντιγραφής πληροφοριών σε πλαστικά δομικά στοιχεία, τα οποία καθίστανται αναγνώσιμα μέσω ηλεκτρικών σημάτων. Οι παραδοσιακές μέθοδοι αποθήκευσης δεδομένων έχουν επανειλημμένα αποδειχθεί πολύ ακριβές και ενδεικτικά καταναλώνουν αρκετή ενέργεια, με την πλειοψηφία των αποθηκευτικών μέσων να διατηρούν αξιόπιστα πληροφορίες μόνο για περίπου 10 χρόνια.
Τα μόρια όπως το DNA προσφέρουν μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση, όμως η πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες είναι πρόκληση, απαιτώντας εξειδικευμένο εξοπλισμό όπως φασματογράφους μάζας. Για να ξεπεράσουν αυτούς τους περιορισμούς, οι ερευνητές σχεδίασαν μόρια που ενσωματώνουν αλληλουχίες ηλεκτροχημικών πληροφοριών, οι οποίες είναι αναγνώσιμες μέσω ηλεκτρικών σημάτων. Τα μόρια αυτά αποτελούνται από τέσσερα μοναδικά δομικά στοιχεία (μονομερή), το κάθε ένα από τα οποία διαθέτει ξεχωριστές ηλεκτροχημικές ιδιότητες.
Η διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του κωδικού περιλάμβανε τη σχεδίαση ενός αλφαβήτου 256 χαρακτήρων, με κάθε χαρακτήρα να αντιστοιχεί σε έναν μοναδικό συνδυασμό των τεσσάρων μονομερών. Έτσι, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν πολυμερές που αντιπροσωπεύει τον 11-ψήφιο κωδικό: «Dh&@dR%P0W¢».
Η ομάδα των ερευνητών ανέπτυξε επίσης μια νέα μέθοδο ανάγνωσης ηλεκτροχημικών σημάτων. Τα πολυμερή αυτά διαθέτουν την ικανότητα να διασπώνται διαδοχικά, ανά ένα δομικό στοιχείο, επιτρέποντας την αποκωδικοποίηση του κωδικού την ώρα που αφαιρούνται τα μονομερή και μετρώνται οι ηλεκτρικές τους ιδιότητες. Αυτή η διαδικασία αποκωδικοποίησης απαιτεί τουλάχιστον 2,5 ώρες, και οι ερευνητές εργάζονται για την επιτάχυνσή της, με στόχο την ένταξη της τεχνολογίας σε μικροτσίπ στο μέλλον.
Ο καθηγητής Χημείας, Έρικ Άνσλιν, τόνισε ότι η προσέγγιση αυτή έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί σε μικρότερες και πιο οικονομικές συσκευές σε σύγκριση με τα παραδοσιακά φασματομετρικά συστήματα. «Ανοίγει νέες προοπτικές για την διασύνδεση της χημικής κωδικοποίησης με σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα και συσκευές» δήλωσε, υπογραμμίζοντας την επαναστατική φύση αυτής της τεχνολογίας.